Het nut van een inspanningstest

Om eerlijk te zijn vond ik het vaak ook wat te veel science fiction. Gewoon trainen en het komt wel goed. Het kwam ook vaak goed, maar liep ook vaak fout. Ik kan me mijn eerste Granfondo Fränk Schleck nog herinneren. Lichter dan tijdens mijn middelbare schoolperiode, uithoudingsvermogen zoals nooit tevoren, klaar voor de strijd. Helaas wist ik niet dat het bij die specifieke Granfondo vooral om een combinatie van duurvermogen en inspanningen tegen het omslagpunt gaat. Het is dan ook een "wedstrijd". Bijgevolg "bonken" na 67 km, verkrampt langs de kant, 3-4 minuten wachten totdat je natuurlijke recuperatievermogen z'n werk gedaan heeft, en dan heel voorzichtig terug vertrekken. Ik stond dan ook midden op een klim geparkeerd. Daarna denk je dan, gewoon veel drinken, ik heb te weinig gedronken. Dat klopt natuurlijk wanneer er koolhydraten in je drinkbus zitten. Met water alleen kwam ik er ook niet. Pas een kwartiertje nadat ik iets gegeten had en een gelletje genomen had, ging het dan weer beter. Conclusie van die dag was dat we de avond ervoor beter niet die kaasschotel gegeten hadden en dat ik die paar glazen wijn had moeten skippen. De nachtrust was ook niet optimaal, dus we wisten het niet zo goed waaraan het lag. Misschien ook wel aan de 25 graden en het wachten in de blakende zon, totdat Miguel Indurain er ook geraakt was. En dat is dus wat je aan de hand hebt wanneer je je wil voorbereiden op een competitief evenement: je traint en je traint, maar of het allemaal zo nuttig is hoe je traint of hoeveel je traint, kan je ook niet echt zeggen.

Vandaag was ik dus bij ADLON in Hasselt voor mijn allereerste inspanningstest en omdat de wereld van de training mij meer en meer fascineert, vond ik het natuurlijk een speciale ervaring. Vooral het gedeelte achteraf dan, met de bespreking van de resultaten, het ontdekken dat ik een enorm recuperatievermogen heb, een uitstekende VO2Max, een hoge natuurlijke hematocrietwaarde en dat m'n basis toch niet helemaal weg is na m'n hele rustige winter. Ook leuk om te ontdekken dat m'n vetdrempel hoog ligt, dus ik geen schrik hoef te hebben dat ik geen vet meer verbrand bij 145-150 hartslagen. Conclusie is dat ik een aantal kilo's kwijt moet, een lange duurtraining moet doen op wekelijkse basis, maar die gerust al mag aanvullen met intensieve duurtrainingen, er wat intervals tussen mag gooien en voor de rest zeker ook niet te weinig prikkels in m'n trainingen mag leggen. Ergens had ik al schrik dat ik eerst een maandje tussen de e-bikers zou moeten verpozen.

Kortom, wat is het nut van een inspanningstest? Heel veel. Meten is weten en hoe meer je weet, hoe bewuster je kan trainen en hoe meer je uit je sport kan halen.